
Benodigde ziekenhuiscapaciteit in 2025 en criteria voor aanbodbeheersing van complexe kankerchirurgie, radiotherapie en materniteit : Synthese [printed text] / Carine Van de Voorde, Author ; Koen Van Den Heede  , Author ; Claire Beguin, Author ; Nicolas Bouckaert, Author ; Cécile Camberlin  , Author ; Piet De Bekker, Author ; Noémie Defourny, Author ; Harlinde De Schutter, Author ; Carl Devos  , Author ; Sophie Gerkens  , Author ; Patrick Jeurissen, Author ; Florien Margareth Kruse, Author ; Mélanie Lefevre  , Author ; Yolande Lievens, Author ; Patriek Mistiaen  , Author ; Aude Vaandering, Author ; E. Van Eycken, Author ; Ewout van Ginneken, Author . - Brussels [Belgium] : KCE = Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg = Centre Fédéral d'Expertise des Soins de Santé = Belgian Health Care Knowledge Centre, 2017 . - 74 p. : ill., ; A4. - ( KCE Reports A. Health Services Research (HSR); 289AS) . ISSN : D/2017/10.273/42 : 0,00 Languages : Dutch ( nla)
Descriptors: |
Indexation 2015-11 ; Health Care Reform ; Hospital Bed Capacity ; Hospital Planning ; R289 Classification WX 100 Hospitals and Other Health Facilities -- General works
|
Abstract: |
In het kader van haar plannen voor de hervorming van het ziekenhuislandschap vroeg minister De Block aan het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) om na te gaan hoeveel bedden de Belgische algemene ziekenhuizen in 2025 nodig zullen hebben. Het blijkt dat er vandaag in het algemeen al teveel capaciteit is, en dat deze trend zich zal voortzetten. De grote uitzondering hierop zijn de bedden voor geriatrie en revalidatie, waaraan er nu reeds een tekort is, dat alleen maar zal toenemen. We moeten ook nog veel meer in het dagziekenhuis behandelen dan nu het geval is.
Het KCE onderzocht ook de huidige en toekomstige behoeften voor een aantal specifieke types van zorg: de materniteiten, complexe kankerchirurgie en radiotherapie. Operaties bij complexe kankers en radiotherapie zouden enkel nog mogen worden uitgevoerd in een klein aantal ziekenhuizen, met gespecialiseerde expertise, die zo voldoende ervaring kunnen opbouwen en behouden. Hierdoor verhoogt de kans op overleving van de patiënt. Er zijn daarnaast teveel kleine materniteiten die maar 1 of twee bevallingen per dag hebben. Het KCE berekende dat we tegen 2025 een derde van de huidige bedden in de materniteiten kunnen sluiten. |
Contents note: |
VOORWOORD.1 -- SYNTHESE2 -- 1. ACHTERGROND 7 -- 1.1. HUIDIGE SAMENWERKING TUSSEN DE BELGISCHE ZIEKENHUIZEN LEIDT NIET TOT BETERE TAAKVERDELING 7 -- 1.2. NAAR EEN HERVORMING VAN HET ZIEKENHUISLANDSCHAP.8 -- 1.2.1. KCE rapport van 2014: een kader voor een hervormd ziekenhuislandschap 8 -- 1.2.2. Hervormingsplannen van de huidige minister: van Plan van Aanpak naar een concrete Conceptnota.8 -- 1.2.3. De rol van programmatie in de huidige ziekenhuishervorming 9 -- 1.2.4. Opdracht van deze studie: berekening benodigde ziekenhuiscapaciteit en bepalen van programmatiecriteria voor een selectie van zorgopdrachten 10 -- 2. CAPACITEITSPLANNING AAN DE HAND VAN EEN TRENDANALYSE.10 -- 2.1. CAPACITEITSPLANNING: AFSTEMMING OP DE BEHOEFTEN VAN DE BEVOLKING IS NODIG10 2.2. CAPACITEITSPLANNING MET BEHULP VAN EEN TRENDANALYSE .11 -- 2.2.1. Trends leren ons wat in het verleden gebeurde en wat we in de toekomst kunnen verwachten 11 -- 2.2.2. Wat als scenarios zijn nodig om opkomende trends en eenmalige veranderingen te vatten 11 -- 3. HUIDIGE TRENDS EN VOORSPELLINGEN VOOR 2025 12 -- 3.1. TRENDANALYSE: DEMOGRAFISCHE EN ANDERE ONTWIKKELINGEN 12 -- 3.2. DE BEVOLKINGSGROEI EN DE VERGRIJZING ZULLEN HET AANTAL KLASSIEKE ZIEKENHUISVERBLIJVEN MET BIJNA 12% DOEN TOENEMEN 13 -- 3.3. GEMIDDELDE VERBLIJFSDUUR BLIJFT VERDER INKRIMPEN 13 -- 3.3.1. Jaarlijkse vermindering met 1,5% of met 1 dag op 10 jaar tijd
13 -- 3.3.2.
voor bijna alle aandoeningen . 13 -- 3.3.3. Een snellere inkorting van de verblijfsduur bij de minder ernstige gevallen 14 -- 3.4. EEN AFNAME VAN HET AANTAL VERPLEEGDAGEN MET 5%, MET EEN VERSCHUIVING VAN ACUTE NAAR CHRONISCHE ZORG 15 -- 3.4.1. Door verblijven in te korten, kan men capaciteit voor een groter aantal verblijven creëren .15 -- 3.4.2. Minder verpleegdagen voor 2 op de 3 pathologiegroepen, met een verschuiving van acute -- naar chronische zorg . 17 -- 3.5. GROTE TOENAME VAN DAGOPNAMES 17 -- 3.6. DEMOGRAFISCHE VERSCHILLEN TUSSEN DE REGIOS VRAGEN EEN AANGEPASTE BENADERING 18 -- 3.6.1. Sterkere vergrijzing in Vlaanderen en Wallonië 19 -- 3.6.2. Meer dagopnames in Vlaanderen . 20 -- 3.6.3. Groot verschil in gemiddelde verblijfsduur . 20 -- 4. VEREISTE BEDCAPACITEIT VOOR 2025 20 -- 4.1. HET CONCEPT NORMATIEVE BEHOEFTE AAN BEDCAPACITEIT 20 -- 4.2. MINDER BEHOEFTE AAN KLASSIEKE ZIEKENHUISBEDDEN, MAAR MEER PLAATSEN VOOR DAGOPNAMES NODIG. 22 -- 4.3. OVERAANBOD IN MATERNITEITEN EN CHIRURGISCHE BEDDEN 23 -- 4.4. HET BELANG VAN DEMOGRAFIE EN MOBILITEIT VAN PATIËNTEN TUSSEN DE REGIO'S 23 -- 4.5. VERSNELDE VERSCHUIVING NAAR DAGOPNAMES 24 -- 4.6. VERSNELDE VERGRIJZING VANAF 2030 24 -- 4.6.1. 75-plussers zullen 28% van het aantal ziekenhuisopnames innemen .24 -- 4.6.2. Scenario van versnelde veroudering 24 -- 4.6.3. Ziekenhuisactiviteit neemt sterk toe . 25 -- 4.6.4. Meer langdurige klassieke verblijven en grotere behoefte aan G- en S-bedden 25 -- 4.7. GERIATRISCHE BEDDEN: DEMENTIE ALS VOORBEELD 25 -- 4.7.1. Waarom deze groep? 25 -- 4.7.2. Capaciteitsproblemen bij geriatrie: een reeds lang bestaand probleem dat wordt aangepakt 25 -- 4.7.3. Patiënten met dementie worden vaker gehospitaliseerd 26 -- 4.7.4. Patiënten met dementie verblijven langer in het ziekenhuis dan hun niet-demente -- leeftijdsgenoten 27 -- 4.7.5. Ziekenhuisopname niet altijd nodig 27 -- 4.7.6. Interventies om het ziekenhuisgebruik te verminderen worden uitvoerig beschreven en -- getest: maar werken ze? 28 -- 5. DE ROL VAN EVIDENCE-INFORMED PROGRAMMATIE 29 -- 5.1. TYPERING VAN ZORGOPDRACHTEN 29 -- 5.2. HET CONCEPT VAN WETENSCHAPPELIJK GEÏNFORMEERDE PROGRAMMATIE.30 -- 5.2.1. Informatie om beleidsbeslissingen te ondersteunen: weegt de mening van experten even zwaar als wetenschappelijk bewijsmateriaal? 31 -- 5.2.2. Een wetenschappelijk geïnformeerd besluitvormingsproces 32 -- 6. COMPLEXE CHIRURGIE BIJ KANKER VAN DE PANCREAS, SLOKDARM EN LONG33 -- 6.1. HET CENTRALISEREN VAN ZELDZAME EN COMPLEXE ZORG IN REFERENTIECENTRA IS INTERNATIONAAL DE STANDAARD 33 -- 6.2. SCOPE EN DOEL VAN HET ONDERZOEK 33 -- 6.3. HET VOORBEREIDENDE WERK IS AL GEBEURD 34 -- 6.4. PANCREASKANKER 34 -- 6.4.1. Pancreaskanker in België: een versnipperde expertise. 34 -- 6.4.2. Minimale volumecriteria per ziekenhuis en per chirurg 36 -- 6.4.3. 2 tot 13 referentiecentra voldoen aan de minimale volumecriteria 36 -- 6.4.4. 10 referentiecentra moeten het stijgend aantal patiënten kunnen opvangen 38 -- 6.4.5. Jaarlijkse toename van 36 tot 39 patiënten per centrum 38 -- 6.5. SLOKDARMKANKER . 38 -- 6.5.1. Slokdarmkanker in België: een versnipperde expertise. 38 -- 6.5.2. Minimale volumecriteria per ziekenhuis en per chirurg 39 -- 6.5.3. 4 à 5 referentiecentra voldoen aan de minimale volumecriteria.39 -- 6.5.4. 5 referentiecentra moeten het stijgend aantal patiënten kunnen opvangen 40 -- 6.5.5. Jaarlijkse toename van 64 tot 82 patiënten per centrum 40 -- 6.6. LONGKANKER . 40 -- 6.6.1. Longkanker in België: een versnipperde expertise . 40 -- 6.6.2. Minimale volumecriteria per ziekenhuis en per chirurg 41 -- 6.6.3. 23 referentiecentra voldoen aan de minimale volumecriteria 42 -- 6.6.4. 23 referentiecentra moeten het stijgend aantal patiënten kunnen opvangen 42 -- 6.6.5. Jaarlijkse toename van 62 tot 84 patiënten per centrum 42 -- 6.7. KWALITEIT VRAAGT CONCENTRATIE, MAAR CONCENTRATIE MAG NIET LEIDEN TOT WACHTLIJSTEN 43 -- 7. RADIOTHERAPIE 43 -- 7.1. DOEL VAN DE STUDIE. 43 -- 7.2. 24 RADIOTHERAPIECENTRA OP 37 LOCATIES, NIET GELIJKMATIG VERSPREID OVER GRONDGEBIED 43 -- 7.3. GROTE VARIABILITEIT IN ACTIVITEIT TUSSEN RADIOTHERAPIECENTRA 46 -- 7.4. HET AANTAL BESTRAALDE KANKERPATIËNTEN LIGT LAGER DAN AANGEWEZEN VOLGENS DE BESCHIKBARE RICHTLIJNEN 46 -- 7.5. COMPLEXITEIT VAN DE BEHANDELINGEN NEEMT TOE 46 -- 7.6. AANTAL TOESTELLEN LIJKT MOMENTEEL VOLDOENDE
. 47 -- 7.7.
MAAR EEN UITBREIDING VAN DE CAPACITEIT ZAL NODIG ZIJN 49 -- 7.8. OPROEP TOT MEER CENTRALISATIE . 49 -- 7.9. OPENEN NIEUWE CENTRA VERMIJDEN EN OVERWEGEN OM KLEINERE TE SLUITEN50 -- 8. MATERNITEITEN. 50 -- 8.1. SCOPE EN DOEL VAN HET ONDERZOEK 50 -- 8.2. 111 MATERNITEITEN DIE ONGELIJKMATIG VERSPREID ZIJN. 50 -- 8.3. MATERNITEITEN ZIJN BELANGRIJK, ZEKER VOOR KLEINERE ZIEKENHUIZEN.52 -- 8.4. AANTAL GEBOORTEN STABIEL, MAAR VERBLIJFSDUUR VERMINDERT 52 -- 8.5. AANTAL BEVALLINGEN VERSCHILT STERK TUSSEN DE MATERNITEITEN EN REGIOS 52 -- 8.6. LAGE BEZETTINGSGRAAD, BEHALVE IN DE BRUSSELSE MATERNITEITEN 54 -- 8.7. DE HUIDIGE OVERCAPACITEIT ZAL NOG TOENEMEN IN DE TOEKOMST 55 -- 8.8. VRAAG EN AANBOD BETER OP ELKAAR AFSTEMMEN 55 -- 8.8.1. Aanpassen van de programmatiecriteria aan de huidige en toekomstige realiteit 55 -- 8.9. ENKEL HET AANTAL M-BEDDEN VERMINDEREN IS ONVOLDOENDE.56 -- 8.10. EEN SPECIFIEKE EVALUATIE VOOR DE MIC-BEDDEN 57 -- 9. DISCUSSIE.58 -- 9.1. VOLDOENDE ZIEKENHUISCAPACITEIT MAAR EEN GROTE NOOD OM MIDDELEN ANDERS IN TE ZETTEN 58 -- 9.1.1. Locoregionale netwerken: rationaliseren en heroriënteren van algemene en gespecialiseerde zorgopdrachten . 58 -- 9.1.2. Concentratie van zorg op supraregionaal niveau: implicaties voor kleine en grote -- ziekenhuizen . 60 -- 9.2. VISIE GOVERNANCE KENNIS OM HERVORMING OP DUURZAME WIJZE TE REALISEREN 60 -- AANBEVELINGEN 63 -- |
Link for e-copy: |
https://doi.org/10.57598/R289AS |
Format of e-copy: |
PDF (1,6 Mb) |
Record link: |
https://kce.docressources.info/index.php?lvl=notice_display&id=4194 |
|  |